Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ 4-ΑΜΙΝΟΠΥΡΙΔΙΝΗΣ ΣΕ ΔΥΟ ΣΥΧΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΕΓΚΕΦΑΛΙΔΙΚΟΥ ΝΥΣΤΑΓΜΟΥ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΏΝ

Περίληψη

Ο επίκτητος νυσταγμός στο πλαίσιο νευρολογικών νοσημάτων προκαλεί συχνά έντονη διαταραχή στην οπτική αντίληψη μέσω του μηχανισμού της ταλαντοψίας. Σε ορισμένες παθήσεις, ελλείψει αποτελεσματικής αιτιακής θεραπείας, χρησιμοποιούνται συμπτωματικά φάρμακα προκειμένου να ελαττωθούν οι ακούσιες οφθαλμικές κινήσεις.
Εδώ παρουσιάζουμε δύο ασθενείς με νυσταγμό στο πλαίσιο παρεγκεφαλιδικής συνδρομής, διαφορετικής όμως αιτιολογίας, στις οποίες έγινε θεραπευτική δοκιμή με 4-αμινοπυριδίνη. Στην πρώτη περίπτωση η ασθενής εμφάνιζε νυσταγμό downbeat στο πλαίσιο παρανεοπλασματικής anti-Yo παρεγκεφαλδικής αταξίας. Η χορήγηση του φαρμάκου επέφερε σαφή μείωση του νυσταγμού όπως αυτή αντικειμενικοποιήθηκε ηλεκτροφυσιολογικά, ενώ επήλθε και υποκειμενική βελτίωση στο αίσθημα ταλαντοψίας. Στη δεύτερη περίπτωση η ασθενής εμφάνιζε νυσταγμό στροφής βλέμματος με ταλαντοψία σε έκκεντρες βλεμματικές θέσεις, στο πλαίσιο σποραδικής παρεγκεφαλιδικής αταξίας το πιθανότερο νευροεκφυλιστικής αιτιολογίας. Εδώ, η 4-αμινοπυριδίνη απέτυχε να μειώσει το νυσταγμό και διεκόπη στη συνέχεια.
Η διαφορική αυτή δράση της 4-αμινοπυριδίνης σε δύο είδη νυσταγμών παρεγκεφαλιδικής αιτιολογίας οφείλεται στον κεντρικό ρόλο των νευρώνων Purkinje της κροκύδας στη γένεση του νυσταγμού downbeat.