ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΨΙΜΗ ΔΥΣΚΙΝΗΣΙΑ

Περίληψη

Η όψιμη δυσκινησία αποτελεί μία από τι συχνότερες χρόνιες παρανέργειες των αντιψυχωτκών φαρμάκων. Σε αντίθεση με τις οξείες, μπορεί να εμφανιστεί ή να παραμείνει ακόμα και μετά τη διακοπή τους. Παρά την επικρατούσα άποψη ότι εμφανίζεται κυρίως με τα κλασσικά αντιψυχωτικά, η όψιμη δυσκινησία εμφανίζεται σε υψηλά ποσοστά και με τα άτυπα. Μόνη πραγματική εξαίρεση αποτελεί η κλοζαπίνη. Μια σωρεία νόσων μπορούν να μιμηθούν την όψιμη δυσκινησία πρέπει να αποκλειστούν μέσω του εκάστοτε κατάλληλου διαγνωστικού ελέγχου. Η όψιμη δυσκινησία μπορεί, ενδεχομένως, να προληφθεί με την χρήση άτυπων αντιψυχωτικών στις ελάχιστες αποτελεσματικές δόσεις και με την ελάχιστη δυνατή διάρκεια χορήγησης. Ωστόσο, μόλις εμφανιστεί, μια ποικιλία φαρμακευτικών παραγόντων έχει δοκιμαστεί (κλοναζεπάμη, τετραβεναζίνη και Gingko Biloba μεταξύ άλλων) με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Πρόσφατα, η βαλβεναζίνη εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων ως το πρώτο φάρμακο για τη θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας. Σε κάθε περίπτωση, η όψιμη δυσκινησία παραμένει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη διαχείριση της θεραπείας με αντιψυχωτικά.