ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Περίληψη

Ανάμεσα στις πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες, η ημικρανία ξεχωρίζει, ως η συχνότερα απαντώμενη οντότητα, αλλά και ως προκαλούσα σημαντική επιβάρυνση στην καθημερινή λειτουργικότητα των πασχόντων. Ο διαγνωστικός έλεγχος σίγουρα ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση αμφιβολίας, αλλά και σε ασθενείς με πρωτοεμφανιζόμενα ημικρανικά σύνδρομα, που δεν έχουν ελεγχθεί κατά το παρελθόν. Παράλληλα, υπάρχουν ορισμένα ευρήματα από την αντικειμενική εξέταση ή σημεία από το ιστορικό, τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα ύπαρξης μιας δευτεροπαθούς διαταραχής που μιμείται την ημικρανία, ώστε να γεννάται η ανάγκη διαγνωστικού ελέγχου ανεξαρτήτως της λοιπής κλινικής εντύπωσης. Η ημικρανία μπορεί να προκαλέσει λειτουργική έκπτωση, αλλά ποικίλει σημαντικά ως προς τη συχνότητα και την ένταση από άτομο σε άτομο. Δεν είναι σαφές ποια κλινικά χαρακτηριστικά έχουν τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής ενός ατόμου με ημικρανία. Οι μη μεταδοτικές παθήσεις, που προκαλούν περισσότερο μείωση λειτουργικότητας παρά θνησιμότητα, όπως είναι τα σύνδρομα πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας, ουσιαστικά παραμένουν αόρατες σε μετρήσεις που βασίζονται μόνο στην θνησιμότητα και τη νοσοκομειακή νοσηρότητα. Από το 2004 και μετά, η πλήρωση των κενών των επιδημιολογικών μετρήσεων, ιδιαίτερα σε περιοχές εκτός της Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης, έγινε η πρώτη προτεραιότητα της Παγκόσμιας Εκστρατείας κατά της Κεφαλαλγίας. Εμπειρικά δεδομένα αντικατέστησαν πολλές από τις παραδοχές στις οποίες βασίζονταν οι προηγούμενες εκτιμήσεις, που έγιναν δυνατές κατά χώρα και από μεγάλες περιοχές του πλανήτη. Έτσι, δεν υπάρχει πλέον η αμφιβολία ότι η ημικρανία αποτελεί μείζονα παράγοντα κακής δημόσιας υγείας μόνο σε μερικές χώρες, κλίματα ή πολιτισμούς, κατατάσσεται σταθερά στην πέμπτη έως την όγδοη θέση μεταξύ των κορυφαίων αιτιών λειτουργικής έκπτωσης σε όλες τις περιοχές του κόσμου και περαιτέρω, η αντίληψη ότι η ημικρανία είναι μια ασθένεια που επηρεάζει κατά προτίμηση τις πλούσιες βιομηχανικές χώρες διαλύθηκε, κατόπιν της σύγκρισης μεταξύ των χωρών με χαμηλό και αυτών με υψηλό εισόδημα. Αν και δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη αιτιολογικής σύνδεσης, όπως και οι πιθανοί μηχανισμοί, η συσχέτιση της ημικρανίας με ψυχιατρική και καρδιαγγειακή συνοσηρότητα είναι επιβεβαιωμένη στη βιβλιογραφία.