ΟΙ ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ

Περίληψη

Οι κινητικές διαταραχές εμφανίζονται κατά κανόνα στο πλαίσιο, ανίατων συνήθως, νευροεκφυλιστικών νοσημάτων για τα οποία υπάρχει μόνο συμπτωματική θεραπεία. Όχι σπάνια όμως, κινητικές διαταραχές μπορούν να εμφανιστούν ως μέρος του φαινοτύπου αυτοάνοσων νοσημάτων. Πληθώρα κινητικών διαταραχών έχουν περιγραφεί σε ασθενείς με αυτοάνοσες εγκεφαλίτιδες ή εγκεφαλοπάθειες από αντισώματα έναντι ενδοκυτταρικών αντιγόνων ή αντιγόνων επιφανείας αλλά και σε ασθενείς με συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα και ρευματοπάθειες. Συγκεκριμένες συσχετίσεις ειδικών παθογενετικών αυτοαντισωμάτων ή αυτοάνοσων παθήσεων με κινητικές εκδηλώσεις έχουν ταυτοποιηθεί και η αναγνώρισή τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στο να καθοδηγήσει τη διαφοροδιαγνωστική σκέψη. Στις περιπτώσεις των κινητικών διαταραχών με αυτοάνοση βάση, η κινητική φαινομενολογία εμφανίζει συχνά ατυπίες π.χ. υποξεία εισβολή, πολυεστιακότητα και κυμαινόμενη πορεία. Προκαλείται από μια ανοσολογικά διαμεσολαβούμενη φλεγμονή ή δυσλειτουργία του ΚΝΣ που απαιτεί εντελώς διαφορετική θεραπεία (ανοσοθεραπεία) από αυτή των νευροεκφυλιστικών νοσημάτων. Η έγκαιρη αναγνώριση των κινητικών διαταραχών αυτοάνοσης αιτιολογίας είναι σημαντική καθώς η πρώιμη αντιμετώπιση τους έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει στην ίαση και στην αποφυγή μόνιμης αναπηρίας και μακροχρόνιων αναποτελεσματικών θεραπειών.