ΥΓΡΟΒΙΟΔΕΙΚΤΕΣ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Περίληψη

Η νόσος του Πάρκινσον (ΝΠ) είναι μια χρόνια, εξουθενωτική νευροεκφυλιστική διαταραχή που χαρακτηρίζε-
ται κλινικά από ένα ευρύ φάσμα κινητικών και μη συμπτωμάτων. Επί του παρόντος, υπάρχει έλλειψη διαθέ-
σιμων διαγνωστικών εργαλείων για την πρόβλεψη, τη διάγνωση ή την εκτίμησητου κινδύνου ή της εξέλιξης
της νόσου, οδηγώντας σε δυσεπίλυταδιλήμματα στο σύστημα διαχείρισης της υγειονομικής περίθαλψης. Η
αναζήτηση ενός αξιόπιστου βιοδείκτη για την ΝΠ που αντικατοπτρίζει την υποκείμενη παθολογία αποτελεί
υψηλή προτεραιότητα στην έρευνα για την ΝΠ. Η πρόσφατη εφαρμογή των SeedingAmplificationAssays
(SAAs) της α-συνουκλείνης, ιδιαίτερα στο Εγκεφαλονωτιαίο Υγρό (ΕΝΥ), αποτελεί την αρχή μιας νέας εποχής
στους βιοδείκτες της νόσου. Οι βιοδείκτες όμως αυτοί, παρά την υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα για τις
πρόδρομες μορφές και την εγκατεστημένη ΝΠ, χρησιμοποιούνται επί του παρόντος μόνο ερευνητικά, δεν
είναι ποσοτικοί,και δεν αντικατοπτρίζουν την βαρύτητα της νόσου. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κανένας
αξιόπιστος βιοδείκτης που να μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη των κινητικών και μη κινητικών συμπτωμάτων.
Ένας συνδυασμός πολλαπλών βιοδεικτών μπορεί να διευκολύνει την πρώιμη διάγνωση και την ακριβέστερη
πρόγνωση στην ΝΠ. Σε αυτήν την ανασκόπηση, εστιάζουμε στις πρόσφατες εξελίξεις των βιοδεικτώνγια τη
ΝΠ σε διαφορετικά βιολογικά υγρά (σε ΕΝΥ, αίμα, σίελο).