ΥΦΕΣΗ ΧΡΟΝΙΑΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΘΡΟΒΟΠΕΝΙΚΗΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΛΕΜΤΟΥΖΟΥΜΑΜΠΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΟΚΡΕΛΙΖΟΥΜΑΜΠΗ
Λέξεις-κλειδιά:
Πολλαπλή σκλήρυνση, alemtuzumab, ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα, δευτεροπαθής αυτοανοσία, ocrelizumabΠερίληψη
Η εξάλειψη των CD52+ κυττάρων με το μονοκλωνικό αντίσωμα alemtuzumab αποτελεί πολύ αποτελεσμα-
τική θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης (ΠΣ), αλλά δυστυχώς συνοδεύεται συχνά από δευτεροπαθείς αυ-
τοάνοσες εκδηλώσεις. Συνήθως αυτές αφορούν το θυρεοειδή και μπορούν να είναι ήπιες ή και υποκλινικές.
Η πιο σπάνια ωστόσο εκδήλωση ιδιοπαθούς θρομβοπενικής πορφύρας (ΙΤP) μπορεί να είναι τόσο όψιμη όσο
και σοβαρή, κατά συνέπεια να απαιτεί εγρήγορση αλλά και άμεση θεραπευτική παρέμβαση. Στην παρούσα
αναφορά περιγράφουμε δυο περιπτώσεις ασθενών με ΠΣ που έλαβαν alemtuzumab και ανέπτυξαν χρόνια
ITP. Και στις 2 περιπτώσεις υπήρξαν πολλαπλές υποτροπές και ανθεκτικότητα της ITP στις μη ανοσολογικές
θεραπείες 1ης και 2ης γραμμής. Κατά ενδιαφέροντα τρόπο, η θεραπεία εξάλειψης των Β λεμφοκυττάρων, η
οποία ετέθη λόγω ακτινολογικής ή και κλινικής ενεργότητας της ΠΣ, οδήγησε σε εμμένουσα ύφεση της ΙΤP.
Η παρατήρηση αυτή μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε πως η θεραπευτική εξάλειψη των Β λεμφοκυττάρων
μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ανοσολογική εκτροπή, όχι μόνο εξαλείφοντας τη δραστηριότητα
της πολλαπλής σκλήρυνσης αλλά και φαινόμενα δευτεροπαθούς αυτοανοσίας όπως την ITP, η οποία κατά
συνέπεια φαίνεται να είναι διαμεσολαβούμενη από Β λεμφοκύτταρα.