Ανοσοκατασταλτικές θεραπείες στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Λέξεις-κλειδιά:
σκλήρυνση κατά πλάκας, ανοσοκατασταλτικές θεραπείες, µιτοξανδρόνη, κυκλοφωσφαµίδηΠερίληψη
σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι το πιο συχνό αποµυελινωτικό νόσηµα του κεντρικού νευρικού συστήµατος και θεωρείται αυτοάνοσης αιτιολογίας. ∆εδοµένου ότι οι ανοσοτροποποιητικές θεραπείες έχουν µερική αποτελεσµατικότητα, η ανοσοκαταστολή αποτελεί θεραπευτική επιλογή στους ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στα ανοσοτροποποιητικά. Τα χρησιµοποιούµενα ανοσοκατασταλτικά είναι η αζαθειοπρίνη, η µεθοτρεξάτη, η κυκλοσπορίνη, η µυκοφαινολάτη, η µιτοξανδρόνη, η κυκλοφωσφαµίδη και η ριτουξιµάµπη. Μεταξύ αυτών, µόνο η µιτοξανδρόνη έχει εγκριθεί για τη θεραπεία της νόσου. Χορηγείται στην υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα, τη δευτεροπαθώς προϊούσα και την προϊούσα υποτροπιάζουσα ΣΚΠ που δεν ανταποκρίνονται στα ανοσοτροποιητικά φάρµακα, ή σε κακοήθεις µορφές της νόσου. Προκαλεί µείωση των υποτροπών,
των βλαβών στην µαγνητική τοµογραφία και του ρυθµού εξέλιξης της αναπηρίας.
Οι ασθενείς µε ραγδαία επιδείνωση και ανθεκτική στη θεραπεία υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση
κατά πλάκας µπορούν να ωφεληθούν από τη θεραπεία µε ενδοφλέβια κυκλοφωσφαµίδη. Η αζαθειοπρίνη
θεωρείται πιο ασφαλής από την µιτοξανδρόνη και την κυκλοφωσφαµίδη, δεν χρησιµοποιείται όµως σε ταχέως εξελισσόµενη νόσο. Προκαλεί µείωση των υποτροπών και επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου, αλλά
λόγω του κινδύνου επιπλοκών από τη µακροχρόνια χορήγηση, συνιστάται µόνο σε ασθενείς µε προϊούσα
πορεία που δεν µπορούν να λάβουν άλλη ανοσοκατασταλτική θεραπεία ή µετά τη λήψη της µέγιστης επιτρεπόµενης δόσης µιτοξανδρόνης. H µoφετιλική µυκοφαινολάτη µπορεί να βελτιώσει ή να σταθεροποιήσει
τους ασθενείς µε ΣΚΠ, είτε σαν εναλλακτκή µονοθεραπεία είτε σε συνδιασµό µε ιντερφερόνη β. Η αυτόλογη µεταµόσχευση αιµοποιητικών βλαστοκυττάρων αποτελεί θεραπεία διάσωσης σε ασθενείς µε επιθετική ή
«κακοήθη» ΣΚΠ και µπορεί να οδηγήσει σε παρατεταµένη περίοδο σταθεροποίησης της νόσου. Τα ανοσοκατασταλτικά φάρµακα αποτελούν σηµαντικό παράγοντα στην θεραπεία της ΣΚΠ, αλλά η τοξικότητα και οι
µακροπρόθεσµοι κίνδυνοι περιορίζουν τη χρήση τους σε µικρά χρονικά διαστήµατα.