Nευρογνωσιακές διαταραχές σε ασθενείς µε λοίµωξη από τον ιό της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας του ανθρώπου (HIV)

Περίληψη

Η εισαγωγή της αντιρετροϊκής θεραπείας υψηλής δραστικότητας (HAART) στη θεραπευτική της HIV λοίµωξης, οδήγησε στη µετατροπή ενός θανατηφόρου νοσήµατος σε µια χρόνια νόσο και διαφοροποίησε τις κλινικές µορφές των νευρογνωσιακών διαταραχών που εκδηλώνονται στους οροθετικούς ασθενείς. Παρά τη µείωση της συχνότητας της HIV άνοιας, πιο ήπιες µορφές νευρογνωσιακών διαταραχών παρουσιάζονται πλέον
συχνότερα, ακόµη και σε ασθενείς χωρίς ανιχνεύσιµο ιϊκό φορτίο. Οι νευρογνωσιακές διαταραχές περιλαµβάνουν τρεις κατηγορίες αναλόγως της βαρύτητας των συµπτωµάτων: την ασυµπτωµατική νευρογνωσιακή ανεπάρκεια, την ήπια νευρογνωσιακή διαταραχή και την άνοια σχετιζόµενη µε τον HIV. Παράγοντες κινδύνου για
την εκδήλωση νευρογνωσιακών διαταραχών αποτελούν ανοσολογικοί παράγοντες που σχετίζονται µε τον ιό,
λοίµωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C και γενετικοί παράγοντες του ξενιστή. Οι κλινικές εκδηλώσεις των ασθενών περιλαµβάνουν διαταραχή της µνήµης και της ψυχοκινητικότητας, κινητικές διαταραχές και καταθλιπτικό
συναίσθηµα. Η διάγνωση γίνεται κλινικά µε την ανίχνευση γνωστικού ελλείµµατος και τον αποκλεισµό άλλων καταστάσεων στις οποίες θα µπορούσε να αποδοθεί το γνωσιακό έλλειµµα. Η διαφορική διάγνωση περιλαµβάνει άλλες καταστάσεις που συµβαίνουν κατά τη πορεία της HIV λοίµωξης και εκδηλώνονται µε γνωσιακές διαταραχές, όπως οι λοιµώξεις του ΚΝΣ, κακοήθειες, νευροεκφυλιστικά νοσήµατα, θρεπτικές διαταραχές, ενδοκρινικές διαταραχές και κατάχρηση τοξικών ουσιών. Η θεραπευτική αντιµετώπιση των νευρογνωσιακών διαταραχών που σχετίζονται µε την HIV λοίµωξη, συνίσταται στην αποτελεσµατική αντιρετροϊκή αγωγή µε την µέγιστη διεισδυτικότητα σ