Ίλιγγος: νεότερα δεδοµένα σχετικά µε τη διάγνωση και τη θεραπεία περιφερικών και κεντρικών αιθουσαίων συνδρόµων

Περίληψη

Σηµαντική πρόοδος έχει σηµειωθεί τα τελευταία χρόνια τόσο στον διαγνωστικό όσο και στον θεραπευτικό τοµέα των αιθουσαίων συνδρόµων. Η παρούσα ανασκόπηση θα παρουσιάσει τις κυριότερες εξελίξεις στα συχνότερα σύνδροµα ιλίγγου περιφερικής και κεντρικής αιτιολογίας.
Στον καλοήθη παροξυσµικό ίλιγγο θέσεως νέοι αποτελεσµατικοί θεραπευτικοί χειρισµοί περιγράφηκαν για
επανατοποθέτηση ωτοκονίας του οριζοντίου και του προσθίου ηµικυκλίου σωλήνα. Επίσης δηµοσιεύθηκε
µελέτη που διαφοροποιεί το χειρισµό Semont από το χειρισµό Epley όσον αφορά την ιατρογενή διαρροή
της ωτοκονίας από τον οπίσθιο στον οριζόντιο ηµικύκλιο σωλήνα. Στην αιθουσαία νευρίτιδα έχουν προκύψει νέες θεραπευτικές οδηγίες, ενώ τείνουν να επικρατήσουν νέες νευροφυσιολογικές διαγνωστικές τεχνικές.
Στη νόσο Ménière υπάρχουν επίσης νέα θεραπευτικά αλλά και διαγνωστικά δεδοµένα. Όσον αφορά κεντρικά σύνδροµα ιλίγγου, νέοι αλγόριθµοι βοηθούν στη διάγνωση ΑΕΕ µε αιθουσαία συνδροµή και ακριβέστερες περιγραφές δηµοσιεύθηκαν σχετικά µε υπερσκηνίδιες βλάβες αιθουσαίων δοµών. Στη σκλήρυνση κατά
πλάκας υπάρχουν νεότερα επιδηµιολογικά δεδοµένα καθώς και περιγραφές περιστατικών που ενίοτε υποδύονται περιφερικά σύνδροµα. Επιπλέον, οι ειδικοί σε παθήσεις ιλίγγου φαίνεται να καταλήγουν και να έρχονται σε συµφωνία µε ειδικούς στον τοµέα της κεφαλαλγίας όσον αφορά την ταξινόµηση συνδυασµένων συνδρόµων ιλίγγου και ηµικρανίας. Τέλος, αναδιάρθρωση επίκειται στα κριτήρια του ιλίγγου µη-οργανικής αιτιολογίας που αφορά µεγάλο αριθµό ασθενών.