ΕΝΔΟΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΦΑΣΙΑ

Περίληψη

Σύμφωνα με την παραδοσιακή θεώρηση η αφασία χαρακτηρίζεται από γλωσσικά ελλείμματα. Ωστόσο, η σύγχρονη έρευνα επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στον εντοπισμό άδηλων γνωστικών πτυχών, εκτός από τη γλώσσα, που πιθανά σχετίζονται με την αφασία. Πιο συγκεκριμένα, σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα υπογραμμίζουν τη δυσλειτουργία των γνωστικών δεξιοτήτων και ιδιαίτερα της προσοχής, ως σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τον ταχύτερο ρυθμό γνωστικής και γλωσσικής έκπτωσης στην αφασία. Στον αντίποδα, υποστηρίζεται ότι η φύση της σχέσης μεταξύ προσοχής και γλωσσικών δεξιοτήτων είναι ήσσονος σημασίας στην αφασία, καθιστώντας έτσι πιο σύνθετη την διασαφήνιση της συσχέτισής τους. Τα ανωτέρω συμπεράσματα προκύπτουν από αποτελέσματα βασισμένα στη μέση απόδοση και τις ομαδοποιημένες τυπικές αποκλίσεις, παραβλέποντας ωστόσο, τον κρίσιμο παράγοντα της Ενδοατομικής Μεταβλητότητας (ΕΑΜ). Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προκειμένου να κατανοηθεί: α) η συμβολή της προσοχής στην αφασία, β) η μέτρηση της ΕΑΜ και γ) η συμβολή της μελέτης της ΕΑΜ της προσοχής στην αξιολόγηση και αποκατάσταση των ατόμων με αφασία (ΑΜΑ). Μέσα από ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών δεδομένων επιχειρείται μία ερμηνευτική προσέγγιση του ορισμού και των διακριτών πτυχών της ΕΑΜ καθώς επίσης και των λόγων για τους οποίους καθίσταται επιτακτική η μελέτη της, προκειμένου να κατανοήσουμε τον ρόλο της προσοχής στην αφασία, υπό το πρίσμα της ΕΑΜ. Συνοψίζοντας, ο εντοπισμός αυξημένης ΕΑΜ στις διακριτές πτυχές της προσοχής μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην εξατομικευμένη αξιολόγηση και θεραπευτική παρέμβαση, μεγιστοποιώντας έτσι το μακροπρόθεσμο δυναμικό βελτίωσης των ασθενών.