Ο πόνος στη νόσο Πάρκινσον: ταξινόμηση και θεραπευτική προσέγγιση

Περίληψη

Ο πόνος στη νόσο Πάρκινσον (ΝΠ) είναι ένα από τα πιο κοινά μη κινητικά συμπτώματα της νόσου και έχει
δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Σε αυτό το άρθρο ανασκόπησης λόγος γίνεται για
τον πόνο που μπορεί να αποδοθεί ειδικά στη νόσο Πάρκινσον, είτε άμεσα (πρωτοπαθώς) είτε έμμεσα (δευτεροπαθώς).
Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σύστημα ταξινόμησης του πόνου στη ΝΠ είναι αυτό που προτάθηκε το
1998 από τον Ford και περιλαμβάνει πέντε διαφορετικές κατηγορίες πόνου: μυοσκελετικό, ριζιτικό/ νευροπαθητικό, πόνο που σχετίζεται με δυστονία, κεντρικό ή πρωτογενές άλγος και πόνο που σχετίζεται με την
ακαθησία.
Σε ό,τι αφορά τη θεραπευτική προσέγγιση, ενώ δεν υπάρχουν ακόμη κατευθυντήριες οδηγίες και θεραπευτικοί αλγόριθμοι για το άλγος στη ΝΠ, η σωστή διάγνωση του τύπου πόνου αλλά και της ακριβούς
αιτιολογίας είναι σημαντική καθώς έτσι θα καθοριστεί η θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς. Μεταξύ των
θεραπευτικών επιλογών είναι η σωστότερη ρύθμιση της αγωγής με λεβοντόπα ή ντοπαμινεργικούς αγωνιστές, τα οπιοειδή, η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση (DBS) του υποθαλαμικού πυρήνα ή της ωχράς σφαίρας
αλλά και άλλες μη φαρμακευτικές προσεγγίσεις.