ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΒΙΟΔΕΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ALZHEIMER ΣΤΟ ΠΛΑΣΜΑ. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ;

Περίληψη

Οι βιοδείκτες της νόσου Alzheimer στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (αμυλοειδές Αβ, υπερφωσφορυλιωμένη πρωτεΐνη τ και ολική πρωτεΐνη τ) αποτελούν χρήσιμο βοήθημα στην διαφορική διαγνωστική της νόσου και έχουν ενσωματωθεί σε πολλά διαγνωστικά κριτήρια. Ο προσδιορισμός των ίδιων βιοδεικτών στο πλάσμα αποφεύγει την σχετικώς παρεμβατική οσφυονωτιαία παρακέντηση και την πιθανή, έστω βραχεία, νοσηλεία, και επιτρέπει ακόμα και πολλαπλές επαναλήψεις αν κριθεί απαραίτητη η παρακολούθηση, ή για επανέλεγχο αμφίβολων αποτελεσμάτων. Τα μέχρι τώρα δεδομένα, αν και όχι πολλά, υποστηρίζουν ότι η υπερφωσφορυλιωμένη πρωτεΐνη τ (τ ) στο πλάσμα παρουσιάζει υψηλή διαγνωστική αξία παρόμοια με αυτή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού με ικανοποιητικό διαχωρισμό από άλλα αίτια άνοιας, ενώ τα επίπεδα αμυλοειδούς πλάσματος (λόγος Αβ42/Αβ40) αποτελούν εξαιρετικό δείκτη του αμυλοειδικού φορτίου στον εγκέφαλο, ικανοποιητικό υποκατάστατο της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων και, ενδεχομένως, ικανοποιητική εξέταση ελέγχου (screening). Αρκετές μελέτες χρειάζονται ακόμα, κυρίως για την βελτιστοποίηση της μεθοδολογίας προσδιορισμού των βιοδεικτών του πλάσματος, την βελτιστοποίηση της διαγνωστικής τους αξίας, ιδιαίτερα μέσω συνδυασμού αυτών και την οικονομικά προσιτή διάδοση της χρήσης τους στην καθημερινή πρακτική.