ΣΤΕΛΕΧΙΑΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΤΙΔΑ : ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Περίληψη

Η στελεχιαία εγκεφαλίτιδα αφορά σε φλεγμονώδεις βλάβες που εντοπίζονται στην περιοχή  του μέσου εγκεφάλου, της γέφυρας και του προμήκη. Είναι προφανές, ότι το στέλεχος συχνά προσβάλλεται στα πλαίσια μίας ευρύτερης προσβολής του ΚΝΣ , ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες η προσβολή στελέχους είναι προεξάρχουσα, ή ακόμη και μεμονωμένη. Η αιτιολογία της στελεχιαίας εγκεφαλίτιδας ποικίλλει. Οι πιθανές αιτίες καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα λοιμωδών, αυτοάνοσων, παρανεοπλασματικών και απομυελινωτικών νοσημάτων, ενώ τόσο τα απεικονιστικά ευρήματα όσο και τα ευρήματα από το ΕΝΥ, συχνά ποικίλλουν και είναι μη ειδικά, γεγονός που καθιστά ενίοτε δυσχερή την αιτιολογική διερεύνηση. Τα συχνότερα σχετιζόμενα αντισώματα στην παρανεοπλασματική στελεχιαία εγκεφαλίτιδα, είναι τα anti-Hu, anti-Ma2 και τα anti-Ri. Σε ό,τι αφορά στους λοιμώδεις παράγοντες, συχνότερη είναι η προσβολή από λιστέρια, αλλά και από ερπητοϊούς και εντεροϊούς. Από τα συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα, η νευρο-Bechét είναι πιο πιθανό να προσβάλλει αποκλειστικά το στέλεχος. Η Bickerstaff εγκεφαλίτιδα και το σύνδρομο Clippers, αποτελούν φλεγμονώδεις καταστάσεις με χαρακτηριστική προσβολή του στελέχους. Από τα απομυελινωτικά νοσήματα, η οπτική νευρομυελίτιδα αλλά και η Πολλαπλή σκλήρυνση , σπανιότερα,  μπορεί ενίοτε να προκαλούν βλάβες που να περιορίζονται στο στέλεχος. Η πρόγνωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αιτιολογία, αλλά και από την έγκαιρη θεραπεία.