ΝΈΑ ΑΥΤΟΑΝΤΙΓΟΝΑ ΚΑΙ ΝΈΈΣ ΤΈΧΝΙΚΈΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΥΑΣΘΈΝΈΙΑΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ «ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΗ» ΜΥΑΣΘΈΝΈΙΑ

Περίληψη

Η μυασθένεια (Myasthenia Gravis) είναι μια αυτοάνοση νόσος που οφείλεται κυρίως σε μείωση των λειτουργικών νικοτινικών υποδοχέων ακετυλοχολίνης (AChRs) στη νευρομυϊκή σύναψη με συνέπεια τη διαταραχή της μυϊκής συστολής. Η μείωση αυτή οφείλεται συνήθως σε αυτοαντισώματα κατά του AChR ή κατά πρωτεϊνών της σύναψης απαραίτητων για τη λειτουργία του AChR. Αυτές είναι κυρίως οι MuSK και LRP4 της μετασυναπτικής μεμβράνης και η αγρίνη που εκκρίνεται από τη νευρική απόληξη. Η αγρίνη προσδένεται στην LRP4 και το σύμπλοκο LRP4-αγρίνη προσδένεται και ενεργοποιεί την MuSK. Η ενεργοποιημένη MuSK προκαλεί, μέσω άλλων πρωτεϊνών, τη συσσωμάτωση των AChRs στη μετασυναπτική μεμβράνη, απαραίτητη για την λειτουργία τους.
Ένα πολύτιμο εργαλείο στη διάγνωση της μυασθένειας είναι η ανίχνευση αυτοαντισωμάτων έναντι των παραπάνω πρωτεϊνών στον ορό του ασθενούς. Στο ~80% των μυασθενών ανιχνεύονται αντι-AChR αυτοαντισώματα ενώ στο 20-40% των υπόλοιπων ανιχνεύονται αντι-MuSK αυτοαντισώματα. Τα συμπτώματα των «MuSK-ασθενών» συχνά διαφέρουν από αυτά των «AChR-ασθενών» και η συνιστώμενη θεραπεία διαφέρει σημαντικά.
Αν και αρκετοί μυασθενείς παραμένουν μέχρι σήμερα «οροαρνητικοί», πρόσφατα έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος προς τη μείωση της «οροαρνητικής» μυασθένειας. Με νέες τεχνικές (κυτταρικός ανοσοπροσδιορισμός) ανιχνεύονται σήμερα αντι-AChR και αντι-MuSK αντισώματα, μη ανιχνεύσιμα με τις κλασικές τεχνικές. Επίσης, την τελευταία διετία δείξαμε ότι ~19% των «οροαρνητικών» έχουν αντι-LRP4 αντισώματα. Η έναρξη της νόσου στους «LRP4-ασθενείς» συνήθως είναι ηπιότερη από τις άλλες δύο ομάδες, αλλά σε διπλά θετικούς τα συμπτώματα είναι πολύ βαρύτερα. Τα αντι-AChR, αντι-MuSK και αντι-LRP4 αντισώματα προκαλούν πειραματική μυασθένεια σε πειραματόζωα. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν σε μερικού μυασθενείς αντισώματα και έναντι άλλων πρωτεϊνών της σύναψης, όπως τα αντι-αγρίνη αντισώματα. Τέλος με μία νέα τεχνική ανιχνεύουμε αντισώματα κατά της τιτίνης (πρωτεΐνη του μυϊκού κυττάρου) στο ~13% των «οροαρνητικών» ασθενών, επιπλέον από την γνωστή παρουσία τους σε «AChR-μυασθενείς».